Trafo yağının zaman içinde stabil kalması, oksidasyona uğramaması trafo yağı ve dolayısıyla trafonun sağlığının en önemli bileşenidir. Oksidasyon iki temel parametre tarafından etkilenir: oksijen ve sıcaklık; ayrıca trafo yağında metallerin varlığı katalizör olarak çalışıp oksidasyon reaksiyonunu hızlandırır. Oksijensiz ortamda doğal olarak yağ okside olmayacaktır. Ne yazık ki her türlü trafo yağında gaz alma işleminden sonra bile az bir miktar hava kalır (mühürlü ve kurutulmuş yeni bir trafoda hacimsel olarak %0.05 ila %0.25 arası oksijen bulunur), ve bu miktar dahi oksidasyonun başlaması için yeterlidir. Sıcaklık oksidasyonu hızlandırır, örneğin 8-10 °C’lik bir sıcaklık artışı oksidasyon hızını iki katına çıkarır. Gerçi bu veri kabaca hesaplanmaktadır, zira değişik sıcaklıklarda değişik oksidasyon tipleri gözlenebilir. Trafo yağının oksidasyonu asit ve çamur oluşumuna neden olmaktadır, ve bu etkenlerin her ikisi de trafo ömrünü ciddi bir biçimde kısaltır. Asit oluşumu selüloz (kağıt) katmanlarının bozunmasına yol açarken, selülozun bir kısmı da polimerizasyon reaksiyonlarıyla çamura dönüşür. Trafonun temel ömrü selülozun ömrüyle birebir ilişkilidir. Çamur hem trafonun içindeki yağ akışını, hem de yağ-kağıt sisteminin elektrik izolasyon özelliğini olumsuz etkiler. Bunlar da daha yüksek çalışma sıcaklıklarına ve izolasyon hatasından kaynaklanan arızalara yol açmaktadır.
Trafo Yağı, PDL Endüstriyel Ürünler şirketinin en önem verdiği ürün grubudur.
